In cc van Ch. Badger IV een antwoord op de vraag hoe het komt dat mensen deze gruwelijke slavernij accepteren:
Mr. Von Felski, Geachte, mijn saluut,
Om kort te gaan: ze weten niet beter."Das Wissen schläft". En U als entrepreneur? U heeft geen invloed.
De PR van de Staat richt zich in Nederland op stemgerechtigde particulieren die GEEN ondernemer zijn. Dat zijn er 11.780.000. Dit is zo’n 93% van het electoraat. Verder is het goed te bedenken dat zo'n 65% van deze groep aan de subsidiekant staat. Zij zijn voor hun inkomen afhankelijk van de staat.
Het deel van deze 11.780.000 mensen dat niet is ingewijd (praktisch allen), mag niet bemerken feitelijk slaaf te zijn.
Hoe pakken de apparachiks deze duivelse PR aan? Ik zet de verschillende actieterreinen voor U op een rij:
1. Structurele verlegging. Belastingen die particulieren betalen worden goeddeels geïnd door ondernemers.
De particulier betaalt belastingen door een laag loon te ontvangen en door te hoge prijzen voor zijn producten te betalen. De inlenende- en de verkopende ondernemers zijn zodoende beiden onbezoldigde belastingambtenaren.2. Surplus creëren en terugbetalen. Een belangrijke PR tactiek van de staat is het zodanig afstellen van de loonstrookprogramma’s dat ongeveer 102% van de verschuldigde lasten gedurende het fiscale jaar worden afgedragen. Het surplus wordt na de aangifte teruggestort.
Hiermee heeft het electoraat niet het gevoel veel belasting te betalen. De staat rooft pijnloos. De ondernemer heeft daarentegen wel een PR probleem.
Voorbeelden: IB + werkgeversdeel + premies + bijtellingen + forfaits, BTW, accijnzen, BPM etc.
De enige belastingen die rechtstreeks door de particulier worden afgedragen zijn gemeentelijke belastingen en retributies, eventuele importheffingen, en successierechten. Tegen deze belastingen wordt dan ook het meest door pariculieren geageerd.
Men reageert op wat men voelt. Niet op feiten. Feitelijk gaat het hier maar om een heel klein deel van de buit. Men was al eerder leeggeschud.
Men zegt dan: “ik heb geld teruggekregen van de Belasting”. Hiermee heeft de staat een positieve connotatie met de blauwe enveloppe gecreëerd.3. Onderwijs PR voor het nut van de staat. Een knappe zet van de promotors van de overheid is het monopolie, het verplichtstellen en subsidiëren van onderwijs voor kinderen.
Een versterkend onderdeel hiervan is de promotie van het eigen woningbezit waardoor de positieve transacties van de staat naar de particulier in grootte en frequentie toenemen.
Ik heb bij bestudering van schoolboeken economie, geschiedenis en maatschappijleer een krankzinnige hoeveelheid staatspropaganda aangetroffen. De propaganda bestaat:4. Media I. Een andere knappe zet is staatsbeïnvloeding via de media.
a. allereerst uit het uitputtend behandelen van allerlei staatsinstituten en het ophemelen van staatsinterventieprogramma’s (VN, New Deal, Ontwikkelingshulp, de SER, vakbonden, zorgsector, justitie, politie, milieubeheer, et cetera), voorts
b. uit het benoemen en promoten van theoretici die staatsingrijpen voorstaan. Veel verder dan Keynesiaan Heertje, gaat het allemaal niet. Statist Galbraith en zure Tinbergen worden natuurlijk nog wel genoemd. verder bestaat de propaganda uit
c. het onvermeld laten van andere belangrijke economen. Hayek wordt domweg niet behandeld. Laat staan dat "The Road to Serfdom" op de boekenlijst staat. Rothbard, of Austrian Economics in het algemeen: nooit van gehoord. Milton Friedman, als foute kapitalist, wordt slechts van een afstand gedag gezwaaid. Zelfs een eenvoudige theorie als "de onzichtbare hand" van Smith kom ik niet tegen.
“De overheid is goed en nuttig. Zonder de staat zouden we overgeleverd zijn aan de wilden en zal slechts het recht van de sterkste gelden. En daarom is het goed dat er belastingen zijn.” Dat is de kernboodschap die leerlingen jaar in jaar uit ingehamerd krijgen.
De media staan onveranderlijk aan de kant van de overheid. Liegen en verzwijgen in functie van de staatsagenda is aan de orde van de dag. De feiten doen niet meer terzake.5. Media II. Last but not least: De staatsmedia, de PCM couranten, andere couranten en de commercielen zijn de roeptoeter voor het “Problem Reaction Solution” model van de overheden. Langs dit model wordt de staat de laatste honderd jaar sluipenderwijze vergroot.
Deze opstelling heeft meerdere oorzaken. Het voert mij te ver deze hier afzonderlijk te gaan behandelen.
Best kunt U overwegen dat de staat een geldverstrekker is voor een belangrijk deel van de media en voorts zijn ze gratis verstrekker van nieuws.
Media die het politieke nieuws NIET weergeven volgens de staatsagenda, krijgen te maken met een boycot van waardevolle nieuwsbronnen.
Problem. De staat creëert of benoemt een probleem. de verschillende media vergroten dit probleem uit. Voorbeelden: terrorisme, verwaarlozing in de zorg, drugs, weapons of mass destruction in Iraq, CO2, Vietnam, meeroken in de horeca, brandveiligheid.
Reaction. De natie reageert emotioneel. Meestal vanuit angst. Er wordt een vraag geformuleerd. Een taak voor de overheid is geboren.U ziet; de apparachiks hebben gekozen voor een 360 graden PR benadering. Het zit knap in elkaar. Diegenen die praktisch ervaren wat er loos is hebben geen stem. Daar is netjes voor gezorgd.
Solution. De staat definieert, implementeert en executeert een oplossing. Onveranderlijk betekent dit een vergroting van de staat en de collectieve sector en verder een beperking van de vrijheden van de natie. Er wordt meer geld onttrokken aan de werkelijke economie.
Het is aan U. Bevrijdt U van Uw ketens. Be free!
& enjoy the fight!
Ch. Badger IV
