Amitai Etzioni met volgelingen
cc IV:
Heer van Weel saluut,
U denkt in een democratie te leven. Daarbij denkt U ook nog eens dat dit de beste politieke methode is.
Vreemd. Mocht U in een democratie leven, dan zou individuele levenskwaliteit toch politiek centraal staan? Wat anders? Dan zouden zaken geregeld worden zoals de mensen dat gemiddeld wensen!
Dan zou een staat bijvoorbeeld:
- keuzevrijheid aanbieden voor de bestemming van particuliere productie. Een belastingdienst zou niet bestaan en de particulier krijgt transacties aangeboden waar hij eventueel mee akkoord kan gaan.
- onderwijs geven en inplaats van staatspropaganda implementeren,
- een vrij beschikbare gezondheidszorg organiseren, zonder banden met de farmaceutische industrie of hun politieke gezanten,
- pensioenvrijheid afkondigen,
- contractvrijheid in arbeidsrelaties agenderen,
- feitelijke argumentatie voor eventuele militaire interventies vereisen,
- wegen aanleggen waar die nodig zijn,
- de aanleg van infrastructuur waar niemand om vraagt verbieden,
- de politiemacht concentreren op criminaliteitsbestrijding, inplaats van incasseren langs de wegen,
- de nationale munt respecteren,
- de nationale souvereiniteit respecteren, inplaats van deze weg te geven aan een supranationale entiteit,
- de staatsmedia afschaffen.
Gebeurt dit heer van Weel? Nee natuurlijk! Dit besprak ik ook al eens met heer Terstal. Systeembelangen staan nu eenmaal in een anders dan door de markt georganiseerd model haaks op de belangen van het individu. In de mail naar Terstal noemde ik het huidig model, naar de corporatistisch fascistische politiek die de socialist Benito Mussolini in de jaren dertig implementeerde, ‘corporatistisch’.
Politici zijn er niet voor U. Ze zitten er om een agenda te implementeren. De MP's hebben dan ook grotendeels in het zelfde klasje gezeten. Kijkt U het lijstje even na? Oefening: bedenk een minister president of een president die NIET in het INTERNATIONAL VISITOR LEADERSHIP PROGRAM (IVLP) heeft gezeten...
Politieke leiders worden geparachuteerd om een agenda te implementeren. Met democratie heeft dit allemaal niets te maken. Chomsky stelt: "democratie is de noodzakelijke illusie".
Politieke leiders en hun broodheren blijken hun politiek ‘communitarisme’ te noemen. De Clintons declameren beiden in hun speeches dat we onszelf moeten beschouwen als “communitarian people”. Obama is een verklaard communitarian, maar Palin en Mcain eveneens! Uw MP, heer van Weel, de irrationele in god, Maria en haar onbevlekte ontvangenis gelovende Balkenende, haalde in september 2004 grondlegger Amitai Etzioni naar Nederland. (Zijn speech destijds) (interview Intermediair)
Zijn stelling is dan communitarisme: ‘a balance between individual rights and common good’ is. Dat is een balans tussen grootheden die helemaal niet mag bestaan! Individuele rechten kunnen niet worden afgewogen tegen een algemeen belang. Dat leidt immer tot moord en doodslag. Dat is fascisme!
Mabel Wisse Smit, Soros, de Rockefellers, de Engelse kroonprins, diverse bankiers, wtenschappers, de jongste telg van de Engelse Rothschilds en andere Bilderbergers zijn verklaarde adepten.
Nu mij steeds meer begint te dagen dat de eigenaren van deze wereld en hunne politieke collaborateurs voor een belangrijk deel communitarisch gedachtengoed prediken, wordt het wel belangrijk de essentie van deze ideologie boven tafel te krijgen
Het is lastig ‘to pin the ideology down to a definition’. Toch wil ik het de komende tijd proberen. Vanuit een definiëring zijn de gedragingen van de collaborateurs gemakkelijker te duiden.
Hier volgen, ad random, mijn eerste ruwe bevindingen en gedachten:
- Communitarisme is politiek gezien feitelijk fascistisch corporatisme met een PRIMAIR verschil: de tegengestelde focus op natiestaten. Communitaristen propageren een supranationale politiek, terwijl de vroegere fascistisch corporatisten een enge focus op eigen land en volk hadden.
Een SECUNDAIR verschil is het informele beïnvloeding via informele sociale structuren, zoals bijvoorbeeld ‘Common Purpose’. Het vroegere corporatistisch fascisme dwong haar politiek formeel af met geïnstitutionaliseerd staatsgeweld.
- Communitarianisten zijn net als fascisten, socialisten en communisten VOLLEDIG gericht op het collectief. Concreet betekent dit dat de belangen van het collectief ALTIJD prevaleren boven de belangen van het individu. Dit staat haaks op de naoorlogse westerse politiek.
- Communitarianisten propageren altruïsme. Dit betekent dat een individu wordt gedwongen hogere waarden in te wisselen voor lagere waarden. Een waarde toevoegen aan je eigen leven of dat van je geliefden staat naar de communitaristische moraal op een lagere schaal dan waarde leveren aan ‘the common good’.
- Hoewel dit wel gepredikt wordt, politiek gaat het niet om ‘het algemeen belang’. Het gaat over gecentraliseerde macht over mensen en middelen. Die centralisering wordt gerationaliseerd via globale ideologische speerpuntprogramma’s als de CO2 agenda van de VN, duurzaamheidspolitiek, terrorismebestrijding, vaccinatieprogramma’s, de bankencrisis et cetera. Deze problemen zijn volledig artificieel. CO2 is een non issue, vaccinatie tegen een griep die het menselijk lichaam zelf aankan is feitelijk onnodig, terrorisme is grotendeels gefabriceerd, de bankencrisis is ‘self inflicted’. Wel bieden deze issues overheden de mogelijkheid individuele rechten terzijde te schuiven en de particulier aan zich te onderwerpen.
- Communitarians werken in de schaduw. Heel geleidelijk worden stap voor stap de meest gruwelijke maatregelen geïmplementeerd. De Blair politics zijn hier een groot voorbeeld van. Van het meest vrije land van Europa, is Engeland in tien jaar getransformeerd tot een totalitaire politiestaat waar bijvoorbeeld iedere Londenaar dagelijks bespiedt wordt door zo’n 1000 camera’s, waar mensen zonder vorm van proces of zelfs verdenking kunnen worden vastgezet, waar camera’s in de schoolklas worden opgehangen om gedragsafwijkingen vroegtijdig te identificeren, waar mensen zonder ‘criminal record’ worden gevolgd met het argument: ‘iedereen is begonnen zonder criminal record’.
- Communitaristen werken graag via denktanks, altruïstische stichtingen of NGO’s.
Common Purpose is een belangrijk voorbeeld van de netwerk implementatie van communitarisch gedachtengoed. Hierover schreef HGR dit artikel op Gubernatus Archive. (Label artikelen Common Purpose)
- Communitarisme is gebaseerd op controle en een onderling wantrouwen. Een vrije samenleving investeert in structuren van vertrouwen.
- Volgens Etzioni is communitarisme de doctrine van de maatschappelijke druk. Men dient zich niet alleen aan formele regels te houden, maar de druk moet juist op een informeel sociaal niveau worden uitgeoefend om het individu tot gewenst gedrag te bewegen.
- Schaamte als regulerende emotie. Etzioni doet in zijn schrijfels dikwijls gewag van de bruikbaarheid van schaamte. Hij beschouwd dit als DE regulerende emotie. Interessant is dat hij hiermee inzichten uit de bevrijdende jaren ’60 en ’70 volledig verwerpt.
- Mondiale architectuur. NWO. ‘From Empire to Community, a new approach to international communities.’ Etzioni pleit in deze thesis voor een toename van ‘transnationale gemeenschappen’ en parlementen zoals de EU en de VN, waar besluiten worden genomen over alles wat gevolgen kan hebben die verder strekken dan de landsgrenzen.
Transnationale instituties zijn Etzioni’s ideaal. De leidraad voor deze instituten dient de mondiale morele deler te zijn. Etzioni stipuleert dat westerse waarden van vrijheid en democratie aangevuld dienen te worden met algemene waarden uit het Midden Oosten, te weten: meer respect voor autoriteit en inzet voor de gemeenschap. (again: altruïsme)
- Etzioni ziet de mens niet als moreel wezen, Dus ook niet als een wezen dat uit zichzelf samen met anderen tot een morele gemeenschap kan komen.
Afdwingen is daarom Etioni’s oplossing. Op zichzelf juiste morele handelingen moeten als algemeen geldend en vaststaand neergezet en met geweld afgedwongen worden.
‘Je geeft donaties aan een goed doel omdat ‘een goed mens dat doet’.
- Deze bepalende normen en waarden moeten niet alleen door nationale, maar zelfs transnationale instituten worden vastgesteld en afgedwongen. Iedere ‘burger’ waar ook ter wereld dient zich vervolgens te houden aan die norm.
De eerste indruk is dat er bij dit gemeenschapsdenken sprake is van decentralisatie, blijkt absoluut niet te kloppen. De nationale overheid verliest haar besluitvormende bevoegdheid juist niet aan de burgers, maar omgekeerd aan aan een supranationaal instituut.
Het uitgangspunt is: hoe groter de gemeenschap, hoe groter de algemene deler, hoe beter.
Met elke stap die hierin gezet wordt, neemt een verhoudingsgewijs kleinere groep beleidsmakers over een grotere groep burgers besluiten. Met democratie heeft dit allemaal niets meer te maken heer van Weel. Leuk wel, dat dit wordt verkocht onder de noemer ‘terug naar de gemeenschap’.
Heer van Weel, tot slot Etzioni’s uitspraak over Obama: “no philosophy that better describes Obama’s position than communitarianism”.
Tot zover heer van Weel. Gaat U stemmen de volgende keer, of gaat U strijden? Strijden voor Uw vrijheid?
Tot zover,
Saluut nog eens,
IV
