Zoudt U liever € 50.000 per jaar verdienen terwijl anderen € 25.000 verdienen – optie één - of opteert u voor optie twee, € 100.000 per jaar, terwijl anderen € 250.000 verdienen?
We gaan er even van uit dat de prijzen gelijk blijven.
Het krankzinnige is dat uit vele onderzoeken blijkt dat de meeste mensen kiezen voor optie één. Gruwelijk.
Afgunst en jaloezie zijn beide emoties die mensen volledig van het pad van de rede af kunnen krijgen.
Daarom streeft elke politieke partij het heffen van progressief oplopende belastingen na. Mensen willen nu eenmaal de buurman benadelen. De Belastingdienst is ondertussen de organisatie die het irrationele beleid executeert.
Ik meen te bespeuren dat de belastingcommies die ik heb mogen treffen, een zeer afgunstig PvdA profiel hebben. Maar dat is natuurlijk geen wetenschap.
Wel heb ik als professioneel assessor de afgelopen jaren vastgesteld dat de vale klerk veelal niet het voorkomen heeft dat zou passen binnen het bedrijfsleven.
Ik ben al verwelkomd door: smoezelige plukken zuurkool aan de kaak, harige wratten in het aangezicht, zwarte punttandjes in parasitaire mondjes, glimmende broeken met vreemde vlekken, goedkope colbertjasjes die onder toffe jekkertjes vandaan piepen, vette kieltjes, altmodische plastic schoentjes, middeleeuwse zeiloren, benauwde bocheltjes, sneue heupafwijkingen, nare horrelvoeten, et cetera. Ja, ja, ik put uit mijn geheugen en het is echt niet om te lachen. Ik overdrijf niet. M'n ogen rolden soms uit mijn kop!
Het gehalte "onbemiddelbaren" is gewoonweg te hoog. Het lijkt werkelijk of gezonde mensen de Belastingdienst mijden als de pest, of zou het beleid zijn? Een bocheltje in de postkamer komt in het bedrijfleven natuurlijk ook voor. Maar dit gaat veel verder. Dit werkt beslist een afgunstige cultuur in de hand. Nogmaals: zou deze misvormde populatie bewust gecreëerd worden?
De woede van de leproos jegens de valide is immers algemeen geweten. In die zin heeft de sneue onbemiddelbare aldus de juiste attitude voor de Belastingdienst.
Een ondernemer is in het denkraam van de vale klerk immers een asociaal met te veel geld die de zaak probeert te flessen. Het slachtoffer verdient vaak meer, kleedt zich respectvol voor zijn klant en dat motiveert de leproze klerk om eens flink het rode potlood te hanteren bij een boekencontrole.
Leprozen zijn binnen de dienst wellicht succesvoller dan validen!
Hoeveel procent van de commies zou kiezen voor optie één? Honderd?
