Zojuist brief nummer één aan Mevrouw Hauwert afgegeven en een plaatje van de flinke burgermanswoning gemaakt. (dit doet haar man overigens ook stiekum bij zijn slachtoffers) Het gezin zit ’s avonds gewoon zo achter de ramen.
Vreemd zo’n land waar belastingambtenaren zich veilig wanen.
Wat mij vandaag voor het eerst bleek is dan Cees Hauwert bij aandeelhouder P. J. Van Luyn heeft aangeven een slachtoffer te hebben gezocht voor de kosten.
Hij heeft namelijk anderhalf jaar gezocht in de boeken en niet veel gevonden.
Zo gaat dat dus. Er wordt gewoon een slachtoffer gezocht en gevonden. Dit keer is Stoevelaar de klos.
Gelukkig is hij voorlopig Hauwerts laatste slachtoffer.
