Of waar papen onder dwang leren collaboreren.
Bijzonder onderwijs heeft ook nog eens een groter budget.
Het is aantrekkelijk verbanden te leggen tussen geloof en het collaboreren met een mystieke organisatie als de Belastingdienst. Toch blijven het enigszins oefeningen in het ongerijmde.
Er is ook geen wetenschappelijk onderzoek gedaan voor zover ik heb kunnen nagaan.
Wel weten we dat papen collaborateurs zijn. Heulen met de macht en geen kritische vragen stellen, dat is zo’n beetje het profiel.
Gereformeerden zijn principiëler, kritischer en misschien intelligenter. Toch weten we dat de Belastingdienst een PvdA bolwerk is. En de PvdA trekt deels juist een electoraat aan met een - wat verlicht - gereformeerd profiel. PvdA politici zijn ook vaak van gereformeerde huize.
De vraag is: wie zijn gevaarlijker? De fundamentalisten? De preciezen? Of de rekkelijken?
De paapse onnoembare mogen we kwalificeren als een rekkelijke opportunist. Is dat erger dan een fundamentalist? Daar wemelt het ook van in de burelen van de dienst. Zijn dit dan de (gereformeerde) PvdA ers?
Vandaag, voor ons is de rekkelijke paap de vijand gebleken. Morgen vinden we misschien een precieze op ons pad.
Als sociaal Darwinist pas ik me aan de omstandigheden aan.
St. Werenfridus wint het niet en Johannes Calvijn ook niet.
HGR
