bericht van IV in cc:
Heer Vrolijk, saluut,
Nee, wij voeren de strijd niet om ‘m te winnen. Dat kunt U ook uit andere stukken opmaken.
We voeren de strijd omdat dit de enige keuze is. In de relatie met een bezettingsmacht heeft men immers slechts twee keuzes: collaboreren of bestrijden. De meesten collaboreren. Wij niet, wij sterven liever op de benen, dan op de knieen verder te leven.
Ambtelijke collaborateurs zijn vertegenwoordigers van een systeem dat gebaseerd is op geweld. HET fundament onder de staat is geweld. Zonder de mogelijkheid tot het initiëren van geweld zou de staat niet bestaan. Nogmaals: het is enkel de staat die rechtens met geweld mag reageren op een geweldloze actie van een particulier.
Ik, heer Vrolijk, geloof in vrijheid. Ik geloof in een contractmaatschappij waarin mensen waarden uitwisselen op basis van vrijwilligheid en gelijkwaardigheid.
Ik besef ook dat we daar ver van zijn verwijderd. Nu leven we in een wereld die wordt vormgegeven vanuit angst als primaire drijfveer.
Angst onder de Natie is van fundamenteel belang voor de apparachiks om steun te krijgen voor hun vrijheidsbeperkende maatregelen. De staat heeft het volk zover dat men liever veilig als slaaf voortleeft, dan te leven in vrijheid met een eigen verantwoordelijkheid voor de eigen veiligheid.
Vrijheid is in deze contreien een zeer impopulair begrip geworden. Het wordt gelijkgesteld aan begrippen als asociaal, recht van de sterkste, rechts, immoreel, et cetera.
Individuele keuzevrijheid of de individuele beschikkingsmacht over de eigen middelen wordt met man en macht bestreden door de staatscollaborateurs.
Ondernemers zijn echter juist ondernemer geworden vanuit de hang naar zelfbeschikking. Daarom is de belastingdienst met haar roedels vale klerken de natuurlijke vijand van de ondernemer.
Het wordt tijd dat men de levenslange socialistische staatspropaganda overboord zet en dit helder gaat inzien.
Nogmaals: onze strijd wordt niet gevoerd om te winnen. De strijd wordt gevoerd om de strijd. We zijn geen opportunisten. Ons leven lang zullen we blijven inhakken op de weke halsjes van de klerken. Het interessante is dat we juist daarom winnen. Ook maken we de staatscollaborateur geweldig impopulair. Nu al selecteert de natuur op waarheid. Wie loopt met de mooiste vrouw naar buiten denkt U? De guerrilla of de belastingklerk?
U weet misschien: De Vries heeft Hauwerts ega in het vlees gezien!
Enfin, in wezen hebben we dus al gewonnen. Wat is dat is.
Cees Hauwert krijgt natuurlijk veel te veel eer op deze site. Het is immers maar een kleine laagontwikkelde opportunist die het doodslaan nog niet waard is.
Toch is deze zielepoot exemplarisch voor het statuur van een belastingcontroleur
.
Zo’n kleine staatsparasiet maakt potentieel het leven van iemand die werkelijke waarde produceert en een echte waarde toevoegt aan het leven van anderen tot een hel.
Dit is maatschappelijk onaanvaardbaar. Cees Hauwert wordt hier uitgelicht omdat het leven van de natie wordt beheerst door duizenden van deze zwakbegaafde, platvloerse conformisten.
Winnen, heer Vrolijk, kunnen we natuurlijk wel. De Natie is met meer. De staatsbeambten zijn in de minderheid. Daarom: maakt hen het leven zuur. Bezorgt hen een welverdiende hartverlamming of een gruwelijke zenuwinzinking. U kunt het. Denk maar na. Maar denk erom; blijft binnen de kaders van het recht.
Overigens zullen we de strijd tegen de belastingdienst Hoorn wel winnen. Simpel omdat Cees Hauwert vanuit een tunnelvisie heeft geopereerd. Opportunisten kunnen niet anders. De feiten zullen ons helpen.
Nogmaals saluut,
IV
