IV: niks koekjesdief; roof met geweld!

Bericht van IV

HGR, dear,

Too mild, you are. Koekjesdief? Nee, dit is de kleinburgerlijke en walgelijke opportunist. Zeker zo laag als een collaborateur d'état. Erger nog: Abels laat de ander denken dat er sprake is van een gelijkwaardige vrijwillige transactie.

Hij draait de ander pas na de deal, langzaam een arm op de rug. Hij lokt de ander een kamer in en draait dan de deur in het slot. Een ambtenaar kondigt zijn geweld tenminste nog aan.

Nee, een koekjesdief is van een andere orde. Dit is eerder een rover met een wurgtouw. Hij steelt en gebruikt passief geweld. Hij dwingt de ander pas als die zich niet meer kan verroeren. Wat een naarling. How terrible!

Verder denkt ook deze slang weg te komen met de dekking van een afgeschermde entiteit.

Hij ging de deal aan als bestuurder en eigenaar van (VERWIJDERD). Volgens jullie Nederlands recht ligt de vordering nog steeds bij de BV en moeten de nieuwe eigenaren dus voor de shit opdraaien. Merkels’ nieuwe eigenaar is dubbel gedupeerd. Allereerst door een te hoge kooprijs en voorts door debiteur LTB die eveneens in due dilligence niet voorkwam.

Waar hebben jullie dit verdomde recht gekocht? Iedereen snapt dat dit onrecht is!

Mijn arbiter baseert zich op het natuurrecht en weegt primair de waarde van het woord van diegene die het deed. Merkels heeft geen tong. Abels sprak en geniet het voordeel van het gesprokene. Alle anderen zijn gedupeerd.

Mijn arbiter stelt zijn vragen:

Was Jan Abels goed bij zijn hoofd ten tijde van de deal? Antwoord: ja
Was er sprake van overmacht bij het niet nakomen? Antwoord: nee
Was het in het belang van Jan geen informatie meer te verstekken aan LTB? Antwoord: ja
Was het in het belang van Jan de rekeningen niet meer te betalen? Antwoord: ja
Was het in het belang van Jan de koper in het duister te houden over de deal met LTB? Antwoord: ja
Heeft Jan zich dus bevoordeeld ten koste van de ander? Antwoord: Ja
Is het voordeel van Jan gelijkwaardig aan het nadeel van de ander? Antwoord: ja

Mijn arbiter zal Jan aanwijzen als de dief, dus Jan vergoedt de schade.

De omweg van de staatsrechter speelt ook deze dief in de kaart. De derde weg, alliantie van de eigenrichting binnen de wet, richt haar pijlen op het halsje van der Jan.

Richten is genoeg om zijn adem te nemen.

Pijl blijft op de boog.

Pas na de compensatie gaat hij eraf.

And forget “koekjesdief”.

Saluut,

IV